Praca terapeutów zajęciowych odbywa się zawsze w bezpośrednim kontakcie z drugim człowiekiem. Jej najważniejszą częścią jest angażowanie pacjentów w różnorodne aktywności terapeutyczne dostosowane do ich potrzeb i możliwości. Zawód obejmuje prowadzenie różnych form i technik terapii zajęciowej w procesie leczenia oraz rehabilitacji chorych, w celu przeciwdziałania powstaniu przewlekłego stanu chorobowego lub trwałego kalectwa. Podstawowe zadania zawodowe koncentrują się na nawiązywaniu i podtrzymywaniu kontaktu terapeutycznego z podopiecznym, jego rodziną, środowiskiem oraz zespołem aktywizująco-terapeutycznym. Kluczowym elementem pracy jest rozpoznawanie i diagnozowanie potrzeb bio-psycho-społecznych podopiecznego oraz planowanie indywidualnego i grupowego programu działań terapeutycznych, uwzględniających diagnozę oraz możliwości, potrzeby i zainteresowania każdego pacjenta. Prowadzone przez terapeutę terapia ma na celu polepszenie funkcjonowania podopiecznego na wielu polach – pod względem psychicznym, społecznym i fizycznym. Ma to prowadzić o lepszej integracji społecznej i zawodowej. Ważną częścią zawodu jest kompensacja ubytków funkcji oraz przystosowanie do życia w społeczności szpitalnej i pozaszpitalnej, dokumentowanie, monitorowanie i ocenianie przebiegu procesu terapeutycznego. To profesja wymagająca wysokiej empatii, kreatywności oraz umiejętności dostosowywania metod pracy do specyficznych potrzeb każdego pacjenta, oferująca codzienną satysfakcję z bezpośredniego wpływu na poprawę jakości życia osób potrzebujących wsparcia.